Haydi kızlar köyümüze geri dönelim!

Kadınsız tarım ve hayvancılık imkansızdır!

Geçtiğimiz mart ayında iş nedeniyle arkadaşımla seyahat ederken Balıkesir’in ilçelerinden birinde restoran gibi bir yerde çay molası verdik. İçeri girdiğimizde, restoran kahve gibi bir yer ve epey kalabalıktı. Oturanların hepsi köylüydü. Biraz şaşırtıcı olmakla birlikte köyün bir km. uzaklıkta olduğu belirtilince durum anlaşıldı, köyde kahve olmayınca genelde burada buluşuyorlarmış.

Çayları içerken bize hal hatır sorunlunca, aramızda samimi bir muhabbet başladı. Ekonomik kriz, hayat pahalılığı derken, muhabbet döndü dolaştı akaryakıt fiyatlarına geldi, oradan tarım hayvancılık ve üretim, en sonunda özet olarak, genç erkeklerin bekar kalması nedeniyle, tarım ve hayvancılıkta üretimin düştüğünü hatta bittiğini anlattılar. Nedenlerini ve çözümlerini de kendi hallerince anlatmaya çalıştılar.

Uzun yıllar tarım ve hayvancılık sektöründe çalıştığım ve köylerle çok ilişkim olduğu için onları çok iyi anlayabiliyordum, bende onlara bildiklerimi anlattıktan sonra vedalaşarak oradan ayrıldık.

Türkiye’de gündem; hayat pahalılığı, gıda krizi olunca, ister istemez yaptığımız sohbeti özetleyerek yazma gereği ortaya çıktı. Hatta yazmadan önce konuyu bazı arkadaşlarımla paylaşma gereğini duymuştum, çünkü sorun hepimizin sorunu idi.

Hayat pahalığı ve gıda krizini aşmak için hemen her kesimin kendine göre çözüm önerileri var.

Özetle, tarım ve hayvancılıkta tekrar üretime geri dönülmesinin gerekliliği, birçok çözüm önerisi ile birlikte anlatılıyor.

Ancak ilginç olan tarım ve hayvancılığı kimin yapacağı konusunda kimsenin bir fikri olmadığı.

Gerçekten tarım ve hayvancılığı kim yapacak?

Köydeki-kasabadaki orta ve yaşlı nüfusun bu işi yapamayacağını herkes biliyor. Çünkü şehre göç nedeniyle köylerde-kasabalarda üretim yapacak genç nüfus yok.

Peki, üretim yapacak genç erkekler köye nasıl geri döner?

Çok basit: Köyde evlenebileceği bir kız olursa veya köyde yaşayacak bir kız bulursa köye geri dönecek ve üretime başlayacak.

Peki, neden evlenecek kız bulamıyor?

Çünkü kızlar köyde yaşamak istemiyor.

Peki neden?

Çünkü köyde kadınlar için sosyalleşme imkânı yok,

İleride olacak çocukları için okul yok,

Sağlık ocağı ve doktor yok,

Belki de sosyal güvencesi de olmayacak,

****

Peki, kızlar köye gelin gelir mi?

Gelir!

Nasıl?

Şöyle... Şehri köye taşırsak,  yani “KÖYKENT PROJELERİ” ni hayata geçirirsek, dolayısıyla kültürel ve sosyal faaliyetleri geliştirirsek, ilköğretim okullarını açarsak, tam teşekküllü sağlık ocaklarını açarsak ve onların sosyal güvencesini yasa ile garanti altına alırsak.

Yani köyde üretime katılan kadınlara yaş şartı aramaksızın 20 yıl üretimde kalmak şartıyla ve ilk beş yıl pirimi devletin ödemesi koşuluyla 20 yılda emeklilik hakkı verirsek, sanırım kadınlar köylerine geri döner.

Kısaca; “Tarımsal üretimin kadınsız olmayacağı” bilinciyle, kadınları tarım üretimine katarak aç kalma riskimizi ortadan belki kaldırabiliriz.

Sonuç olarak, bilinçli ya da bilinçsiz olarak, Türk köylüsünün tarım ve hayvancılıktan uzaklaştırılmasının ve köylerin boşaltılmasının bedelini bu gün çok ağır şartlarda ödüyoruz ve çok canımız yanıyor.

İktidara hazırlan muhalefet partileri, CHP ve yerel yönetimleri, “KIRSAL KALKINMA”yı ve GIDA GÜVENLİĞİMİZİ” garanti altına alacak,  “KÖYKENT” projesini yeniden güncelleyerek gündeme getirmesi ve hayata geçirmesi tüm Türkiye’nin hayrına, yararına, belki de tek çaresi olacaktır.

saglisolluhaber.com